Gece Körlüğü
Bir mani olur diye aceleyle ağladı gün
Köşelere saklanan Seni bekleyen izler çabuk silindi Anlayacağın sabık dertlerine tutkun Yamacına darılmış dağların doğmaya meyili yok Mesela ben; Hiçbir başlangıcın yarımlığına varamadım Karnım doyduysa Kendimi güneşe bakarak var ediyorum İnanç güçlü bir kanat çırpması Başka bir şeye benzese o da Gözlerini kaçıran, bazen utanan bir hal Ya da çocuğun doğruca güneşe bakma gayretidir Söylemek bir sayfayı çevirme kolayında Oysa şu satırlar ruhuna basarak yürüyor insanın Hem de gece körlüğü olan yaşlı bir adamın Penceresinden yıldızlara, Dert, kendini tekrarlayan bir yarımlıktır diyerek. |