Bir kente tutsak-1
Tutsak yağmurlar düşer bu kente
Kıymetsizdir sensiz doğan her Güneş Kül grisidir gökyüzü Mor kokar sensiz tüm çiçekler Düşbazdır bu kentin geceleri Şafak vakti hayallerim çalınır koynumdan Yoksundur ya sen Üşürüm hem de bir başımayımdır Öylesinedir nefes alış verişlerim Korkularım şahididir bekleyişimin Karanfil kokulu olsa da yalnızlığım Hasretimi hecelerime sığdırırım Sevdamadır tutsaklığım Kışı aynı, yazı aynı bu şehrin Yokluğunda küf kokar baharları Tutuklu kalırken karanlık düşlerimin gölgesinde Çiğ taneleri büyütürüm kirpik uçlarımda Mavi beyazdır akasyalar Gün batımları hasretin rengi Gözlerimde siyah beyaz resmin Yokluğunu giyinirim duyduğum her seste Varsın ıslansın yanaklarım derim Kahrımı salarım şehrin tüm sokaklarına Vedalarım kayıpsız Gönlüme düşen sevdam ayıpsızdır Kahırlar yağsa da bulutlardan İlk hevesimin tutkulusu Son sevgimin mahkumuyumdur Mazeretime beyandır yokluğun Senden sonra hep üşüdüm bu şehirde Biliyorum yine ses çıkmayacak senden Biliyorum sen yine gelmeyeceksin Azalttım vuslat dualarımı Yakında kalemimi de kıracağım… Bu kenti adını da unutacağım… Sessizce gider~ 02:53 #Kayseri |
Sevgilerimle her daim