Kanarım
Sus nereye bu gidiş gitme!
Ayrılık sözcüklerini dilinden dökme Dudağının kenarında bekleyen vedaları etme Kesilir nefesime düğüm atma Dökülür gözümden yaşlar akarım Gitme yıkılır bu hüzünlükent, ığıl, ığıl kanarım Afetler olur bedenimde yanarım İçimdeki çocuğu yetim bırakma Etme; yok olurum kuytularda Deprem olur kemiklerimde çöker sütunlarım Bu kente hüzün yağar gitme Meyletme gidişlere kanma Sessizliğimde avutamam kendimi içime kanarım Etme! Kanarım En hassas yerimden yüreğimden Ilık, ılık sana kanarım Yaralarım çok taze ağır sancılı derinden Dokunsa yüreğin yetim kalmış yüreğime Bir Çocuk gibi tek sözüne yine kanarım Yanarım en hassas yerimden ciğerimden Kor olur içim dışım yanarım Bir gülsen işte o an bir gülüşe Hem yanar, hemen Kanarım Akarım gözlerimden ince, ince sicim olur akarım Bir baksan yüzüme Değse tek gözün gözüme Unutur Yaralarımı işte o an Bir bakışına yine sana kanarım Gitme! ~ |
Ne yağmur ne fırtına getirir gidişin
Gidişin kura çeker dudaklarımı
Ormanların çöl
Ovalarım dağ olur
Güzel şiirinizi beğeniyle okudum kutlarım efendim saygılar sunarım