Mavi Hatırauyut içimdeki öfkeyi gözlerimi dağlayan bu karamsarlığı söndür nefesinle umutlardan isteksizce arındırdığım gökyüzünde ufakta olsa mavi bir hatıra bırak bana bırak ki son nefesimde içime çekeyim doyasıya kurtar artık içindeki gereksiz endişelerden kendini ağırlığımca günaha bulanmışken bedenim yangınlardan korkmak inan ki benden çok uzakta bırak harlansın dursun alevler cesete dönmüş içimde cehennem dediğinin gerçeği nasılsa yaşayana ki ben ne bir cesedin tebessüm edenini gördüm ne de ağlayanını hıçkırıklarla şimdi ben hıçkırıklarımla düğümlediğim son nefesimi vermeden önce sen ufacık da olsa mavi bir hatıra bırak bana bırak ki yüzümde çocukça bir tebessüm ile tüm acılarımdan arınayım sonunda |
her biri ayrı maharet...
eksik olma nesildaşım..
kalemin kavi olsun daim.
esenlikle..