Sana Görenin Bana Göresine diyebilirdim ki sana bütün kal demelerimi sanki bin farklı büyüyle mühürlemiştin hatta olur da dokunursam diye yanlışlıkla tenine tüm konuşmalarını bile hiç kıpırdamadan söylemiştin öyle bir ricayla ağzından çıktı ki son lafın gözlerim bile yeminli gibi kuruttu tüm yaşlarını hatta bütün dünyanın kahrını sen çekiyormuşsun gibi o kocaman evren bile kapanıp ayaklarına ağladı sırf sen daha fazla üzülme diye tek bir yaprak düşemedi dalından vazgeçemedi hiçbir çiçek renginden rüzgar bile incitmemek için seni bıraktı esmeyi kıpırdatmadı tek bir toz tanesini bile yerinden o an anlamıştım dünyanın en saçma bahaneleri bile senin ağzından çıkarken Tanrıya karşı gelebilecek kadar sağlam birer sebep oldu öyle bir hüzün bulaştı ki sayende geceye yıldızlar bile usulca ışıklarını alıp kayboldu tüm bu zaman zarfında ben ne mi yapıyordum bana dur dedigin an acına saygı duymak için zihnimi başka bir boyuta gönderdim senden taraf olmayan başka bir evrene istediğim gibi acı çekebileceğim her şeyi yıkıp dökebileceğim doyasıya küfür edebileceğim bir yere sana söylemek istediğim her şeyi sen duymadın ama ben soyleyebildim böylece anlayacağın karşında kıpırtısız durduğuma şaşırdın ya sen aslında ben orada bile değildim sadece o büyük acına saygı duyabilmek için bir süreliğine başka bir boyuta gitmiştim |
karan