Sarmaşık Güller
Bir de rüzgarın boğazında yerleşen
yağmurlar yağardı şehre. Eski bir avlusu olurdu oturduğumuz evin Kapısında sarmaşık güller. Üst üste dizilen reçel kavanozlarından vişne tadında lekeler kalırdı yanaklarımda.. Ben anlamazdım, Küçük ellerimle işaret eder, Ninemin avuç içlerini sorardım anneme! Annem ki, kırışık anlından geçenleri bilirdi de, Kirpiklerinden düşen yağmurun sesinden geçerdi gece.. Sokağa dökülen sonbahar hüznü o. Cemre düşecek, derdi.. Biri toprağa, Diğeri suya, Sonra insanlığa .. Bekliyorum ... Özge Özgen |
Tebrik ederim kaleminizi, güzel bir şiir okudum.
Selam ve Saygilarimla.