Seninle bir evimiz olsun isterdim.
Kocaman bir balkonu ve önünde iki kereviz yaprağı.
Sarmaşık güllerle kaplı bir duvar.
Duvarlar konuşmaz ama , güller konuşur biliyorum.
Belki sonra karanfil de dikeriz ön bahçeye.
Kuşlara yuva da yaparız,
Kedilere yuva.
Üşümesinler isterim..
Hem belli mi olur,
Belki eski bir şarkıyı yeniden yazarız başka bir sayfaya.
Bir şiir nasıl dokunur şuraya bilmem ama,
Güneşin doğuşu kadar, batışıda güzeldir aslında.
Biz, her gün batımında
Yeni bir güne doğarız..
Buda bir ihtimal..
Belki de,
Her yağmur yağdığında kasımpatıların kokusu yayılır sokağımıza.
Bir de çıkıp ıslanırsak seninle,
Tamamdır..
Unutma,
Aşk ,
Dinmeyen bir yağmurun altında sevişebilmektir kimi zaman.
Aslında oda başka bir ihtimal..
Üşümek mi?
Hiç düşünmemiştim.
Bana kalırsa her haliyle güzeldir sonbahar..
Ve kasımpatılar..

Özge Özgen