Kalbimi ilerleyen bir tarihe bıraktım

Bu aralar kuş olup uçmayı bile düşünüyorum

Bütün bu yükseklik korkularımla yüzleşmek iyi gelebilir bana

Hem benim ellerimde şiir yanığı var sevgilim

Bu sebepten, kalbimdeki ritmik sayısını kısaltım

İçimdeki şiirleri de ucuza bastırdım

Bir okuyanın olur mu bilmem ama,
ben anamın dikiş makinası gibi ,
yazıyorum bu satırları
Her yanımdan ağır hasarları nostarjik sesler çıkıyor
Annem elbisemi dikmeye devam ediyor
Eteğim fosforlu olsun anne
Yoksa bir anlami kalmaz bu hayatın

Herkes gibi benimde uykusuzluk prömlemlerim var
Biraz kasılmalarım var şuramda
boynum tutuluyor ya arada

Sanki, evde benden başkası bir el daha var
ben topluyorum, o dağıtıyor

Biliyorum hep bu bozuk makina yüzünden oluyor bunlar

Bu evde suyla çalışan tek şey benim
her yanım ondan kireçli, galiba

Bu yüzden işte hayatımdan acıkmayı da çıkardım

Mesela artık bütün soyulmuş yalanları limonun kabuğuyla birlikte yiyorum
Benim fikrim değildi bu ha!
Sırf, şair öyle istedi diye böyleyim
Yoksa bana ne limonun kabuğundan

Bazı tuhaf şeyler oluyor bu odada
acilen kanat takıp uçmam gerektiğini
kalbime anlatmam lazım

Bu mektubu yazmamın sebebi de bu

Yoksa delirdim diye düşünebilirsiniz

Yok yok henüz değil !
Hem ne gerek var bu gürültüye

İçerdeki şu fırıldak adam öyle bir horluyor ki
fışarıdaki Hidrofor halt etmiş


Şimdi ben bu kanatları nereme takayım
Neyse küfür ayıp şey

Seninde.................................. Necati

Neyse bundan sonra bol bol soğuk su içerim artık

Sessizliğimi de
Bu ses yığınına teslim ederim

Neticede gökyüzünü özlediğimi bilmiyor mu o

Biliyor da, işine böylesi geliyor

Sen hala monitordan mı bahsediyorsun Necati
Bak, uzun zamandır tek ayak üstündeyim

Üstelik ben suya dokunmasam da
ellerimdeki bu yaralar
öyle acıyor ki
Anlayacağın, çiçeklerle konuşmayı
öğrendiğin o gün
insanları sevmeyi bıraktım
Hatta kendimi bile sevmeyi bırakmıştım
uzun zaman önce
Sırf insan olduğum ve içimdeki
bu gürültüye
sebep olduğum için

Şimdi kuşları sevdiğim gibi
Bir yer hayal edebilirim

Kedileri bile sevebilirim artık
sanırım köpekleri de sevmem lazım

Ne olsa bunun için geçerli bir çok sebebim var
Çok sebebim var

Şimdi anlatamam Necati
Anlatmaya kalksam
bütün şiirler burada
bir yol ayrımında yüzüme bakmakla kalmış
bir intihar dönüşümü gibi sayarlar beni

Ben, bütün bu yorgunluklarıma rağmen geçerli sebeplerden geçerken,
sen anla

Bu yüzden uyumayı bile yarına bıraktım ben

Ve nedense hayatımdaki ertelediğim herşey
benim kılığıma girip
Hidrofor gibi
garip sesler çıkartıyor
Hidrofor dediysem
Hidrofor benim odamda
Hep uyuyor, hep garip sesler çıkartıyor Necati

Keşke gerçekten türkçe konuşan
ve ellerimi ısıtan bir Hidrofor olsa

Kelebek olmaktan,
ve birgün sadece birgün için yaşamaktan
öyle yoruldum ki

benim kimseye anlayamadığım yaralarım da bu işte,
Aslında ben
Kabuksuz yürümeye de alıştım
en acısıda
ben artık hayalini kurduğum
herşeyden
vaz geçtim Necati
Kanat takıp uçmaktan da vaz geçmeyi öğrendim bu iki ay içinde
Öğrendiğim herşey için bir kalp bıraktım buraya

Kanat takmak
kalbim için iyi olmayabilir tabi

Hem ben, ayaklarımı dişime takıp yürüyebiliyorum artık

İğnenin zırttttt dediği yer işte !

Ayağını ayağımdan çek Necati

Burası benim dikiş bölgem...

Özge Özgen