Güneşli Desenler
İçinde dağınık bir kadın var.
O na, önsözünde hiç yazılmamış öyküler biriktiriyorsun. Bazı mektuplar gibi düşün Lacivert kalemlerle altını çiziyorsun. Bazen işte koyamıyorsun ya kimseyi kimsenin yerine, Öldü diyorlar gömüldüğün güne. Sonra anımsadığın ne varsa, Nefesini tuttuğunda dökülüyor her yere. Yine geç kalkıyorsun , Yine mor menekşeleri seviyorsun. Yağmur yağdığında açıyorsun camı dışarıya Perdeleri hiç örtmüyorsun. Çiçekli masa örtüsü serdiğin masanın üstüne Güneşli desenler çiziyorsun . Bazen kırıldığın da oluyor elbet! Yeniden yeşermeyi deniyorsun her seferinde ama, Diyor ki, sana Ben yeşil bir fesleğenim, Gölgemin kıymetini bil O nu da unutma.. Özge Özgen |
Güzel şiirinizi kutlar
sağlık ve esenlik dilerim
Saygılarımla