YAZDIĞIN KADAR YALNIZSIN ŞAİRŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ‘’Yağmurla mı konuştun küçük kız Mektubunun kıvrımlarına sinmiş kokusu Yağmurdan mı anımsadın ansızın Unutulmuş çocukluğunun anayurdunu.’’ (H. Ergülen) Mavi düş, yaşlı cennet Devasa lanetin hikmeti Ermekle nihayetlenmek arsındaki o değnek. Düş pazarı yalnızlığın kibirli sükûnu Aşka delalet yorgun ikbalin yüzdeki nuru. Sözcükler yalın ayak ve mütecessis Aşkı ihbar eden mevsim nasıl da kifayetsiz Yetim yürek yetim niyet Birden başladın mı saymaya yarına Düşler kabrinde terk edilmiş birer izlek Hani sakladığın Sakındığın gözünden Lafügüzaf elbet tebessümü çalınmış kordan yelek. Sancılı olmanın meali yorgun bir denklemde Gizli saklı Boyut değiştiren her renk işin aslı: Ölümün de cilvesi yüklendiğin yük Hayatın nazarında yerle yeksan terk edilmiş Bir keramet Göğe konuşlu hale Aşka niyaz yükleyen rahle Örtündüğün İlahi acılar Pervasız sevmelerin de boğazını sıkar. Kindar neslin küs misali Geviş getiren hüzünden akan rahmetin meali Bir göğüslediğin bir gülümsediğin Yaftalar nezdinde solan güneş Asla da doğmayacak gecene heceler Yazdığın kadar yalnızsın şair: Varsın tetiklensin imgeler Elbette kayıtsızlığı cihanın Su testisi olsaydı keşke yüreğin Kırıldığına minnet mi ederdi yetim mizacın? Soru eki yüklendi cümleler Cümleten sevdik de ne oldu? Hangi düştü gerçeğe yakın? Hangi mezardı huzurun nakli? Kürediğin kadar küstün madem Kibar sözcüklere serildin de ne oldu? Hayta ömür nelere gebe; Aşkın zincirine eklenen son kelepçe Elbet basireti bağlanan mutluluk Künyende yalan yok ve aşk nasıl da tevafuk yüklü: Şimdi mil çektiğin her detayda uyusun da büyüsün O küçük kız: Kırmızı şapkasında asılı kirazlar Solan güne meşkin Kefenin de yok madem cebi: Sevgiyle doldur yaşarken kabrini Kalbini de iyi kolla Kanayan her gecede saklıdır senin matemin. |