İklimlerim var benim
İkiletmiyorum artık var oluşumu
Kazan dolu esvap
Rengi uçuk bir çanta
Endamlı bir hayatın bazen tıknaz nefesin gölgesine sığındığım
Bazen bir kadın
Bazen bir dua
Aşkla eşleşen ruhum nasıl ki henüz etmedi veda

Söküklerim var benim ve sevgi
Sadece sevgidir, can simidim
Dün dünde kaldı, mirim
Günü kurtarmıyorum artık hem
Afili hayallerim
Gerçek kıldığım neyse hayattan beklediğim
Bazense beklenmedik bir misafir misali
Yüreğimi ağzıma getiren kimse dünde kaldı
Tek korktuğum Yüce İlah
Yanlışa asla düşmemeliyim.

Soytarı bir sevinç beni köşeye sıkıştıran
Ve de endamlı bir vazgeçişi
Ne kölesiyim insanların
Ne de nefsime uyarım bu saatten sonra
Ne zan ne san ne de kaypak zaman
Hatırşinas yüreğimi koydum hem tezgâha
Gelen vurdu giden vurdu, demem de asla
Ne de olsa yolun henüz başındayım

Aşkın kaçağı bir kıvanca aş erdiğim
Yalnızlığın saltanatını da sona erdirdiğim
Ne muğlak ne emir eri
Cilveli sözcüklerden seçtiğim en ciddi niyetli
Hazandan çıkıp da yola
Varmayı ertelediğim o malum sona
Bir künyem var ki;
Bir de kusurum:
Ne de olsa sevmeye baş koydum

Haraç kesti bazen yerküre
Hüznün sarkacı ise ağır geldi
Nasıl ki ağır yürüyordum kiminin molla dediği
Huyum kurusun nasıl da içime çekerdim yıldızları
Yıldız olabilmenin de ilk kuralı
Parlamaktan asla vazgeçmeyeceğim

Ne Madak Ne İlhan
Şair olmamın da neresi kötü hem?
Varsa yoksa ustalardan yüreğime konan ilham
Gerçekleri ekiyorum şimdilerde
Baş verecek umuda hürmetim
Aşkın kazasını kılan bir fakirim
Azadesi iklimin
Aşk illa ki başımı derde sokan…


YILDIZ GÜLÜM ÇAMLISOY

Dip not:

Ben çiçek olmayı seçmiştim uzun süredir ve şimdi sıyrılıyorum çiçek kimliğimden ve bana neyse yaraşan:

Ve evet, ben Yıldızım
Sönmez de ateşim
Solsam ne ki ne?
Gül mizacımdan da firar ettiğim
Ne de olsa en çok annemin ağzına yakışırdım