Kim istemezdi ki mahremleri, suçları örtülsün bir gizle
Eminse insan kendinden, açardı yeni bir sayfayı hevesle
Ya olur da ayyuka çıksaydı en ufak hatalar, bu hazin
İnsanlar düşerdi zora, ne de çok verirlerdi kendinden ödün.

Tabiat nasıl da çözmüş meseleyi, kurulmuş saat gibi
Çok nadiren aksar onun asırlardır bu düzeni,silsilesi
Çamuru, tozu, dumanı,..derken biter bir anda hengâmeler
Bir de bakarsınız ki, beyaz ötü hakimdir, zeminde de kar.

Kapatır herşeyi, örter çirkinlikleri, saklar adeta
Tekdüzeliğe geçiştir bayaza dair, şu kış muamma
Bir yanında dalmıştır derin uykusuna bötü, böcek,
Öte yandan çocuk sesleri gelir ki neşeyle unutulmaz
Kiminde atkı, palto, eldiven ve olmazsa olmazı da bir kızak...

Anlamak için iyi bakmalı yeryüzünün,beyazında saklanmış hikmetine
Onunla dinlenmeye başladı sayısız ağaç, hayvanlar yine
Daha da yenilenmiş olarak çıkmak adına bu ne güzellik
Hele ki lapa lapa da yağıyorsa kar, manzarası evlere şenlik.

Yeşilinde cılızken, dikkate değmeyen bir ağaç, işte öylesine
Dalı, budağı dolmuşsa karla, renk katar tüm görkemiyle
Gerisini bırakır mı bilmem, insanlar dalmışken karın keyfine
Eşitlenmiştir her şey, sanki durmuştur zaman beyazın hakimiyetinde.

Yeşilinde cılızken, dikkate değmeyen bir ağaç, işte öylesine
Dalı, budağı dolmuşsa karla, renk katar tüm görkemiyle
Gerisine bakar mı bilmem insanlar, dalmışken karın keyfine
Eşitlenmiştir her şey, sanki durmuştur zaman beyazın hakimiyetinde.

Herbiri ayrı bir güzeldir mevsimin, kışsa tam da mola yeridir
Hayata yön vermek isteyene dinlenme, yenilenme gerekir
Elbette bu molada ayazı, dondurucu soğuğu da hesaba katmalı
Manzarası olmasaydı beyazın, çilesinin ne kârı vardı.

Doğru okunursa şu beyaz, bak ki neler söylüyor
Geçlere yaşlılığı, zeminde bir saflığı, yaşlılara ölümü…
Gören göze matemi, belki biraz özlemi
Ebedi bir huzuru, riyasızca doğruyu, dostları hatırlatıyor.
Oğuzhan KÜLTE