Öyle bakma banaKendine yaklaşamadığım yerde iç’inin sesleri Ha bire bahçeler kurup duruyor çocukluğunla Annene benzeyen düş ağaçları sayıklıyorum göğ aynasında Kalp ağrısı kentin kuyulaşmış ruhuna Dinmeyen yaraları doğuyorum Gözlerinin aitliği diyorum Biraz telaşlı mısın ne Biraz kavgalı Tavan arası terliklerinden/ Sakladığın kendinden uyandı duvarlar Ellerinin uçurumuna değse bir hayal Kıs ışığın gülüşünden anlıyorum açıldığını pencerenin.. Biraz zayıfladın mı sen Ellerin ne çok benziyor ellerime Dik omuzlarında şehir yürüyüşü.. Öyle bakma bana Yanında yeşil heyecan B/ak... Hadi çık ortaya Aşıp dereyi .... |