Martısözsüz müziğin tınıları seriliyor yüreğimin kıyılarına martının bebek gözlerinde gülümseme sensizliğin özlem taşkınıydı hüzün rengi konmuştu iki kanadın arasına kara-yeliyle eriyen köpükler uçuşuyordu koyaklara ne aradığımı bilmeden koştum baştan başa sahili ki bırakmadı peşimi sırtıma renk renk vuran ayaz ışığı ve yakamoz gece bir küreği kırılmış sandalın can suyum ılık olsa da havası buzdu hasretliğin kirpiğin imgelem saçağı ucunda bir şeffaf katre neden açıldı ses’ten avuçlarım göğe söyle ! çığlığımda süzülen Martı |