Savaş rengiyle boyalı düşlerin yarınıyazacağım cümlecikler anlamlanıp şiir olmak ister mi ? tırnak içi muhtevası ışıksız kelâmlar.. ey okuyucu ! sen mânâ katacaksın eleştirinle kendini tanımak kendini bilmek önemli mi suali-değerlidir.. ikircikli zihnin yazı-tura keyfini düşündün mü veya o’nunla izdüşen riya’nın kanatlarında kuş olmayı ? anladınız değil mi tescilli fakat görünmez yalancılar adası iğne atsan yere düşmez..diyorlar deniz de istemiyormuş toplu intiharla sahillerin cesetle dolmasını buharlaşmış onurla kiralık karakterler kronolojik dizininde saklı ruh// kaybedilmiş bir şavaştan daha mühim diye haykırıyor cengâverler.. değil insanlığa tanrı varlığına inanmak zûldür fikrimce zarar kâr hesabını doğru yapanlar doğa dahil tüm katliamlardan sorumludur çünküsü çoktur çıkar savunmalarının ! imdi tam ironi sırası -elimde az kullanılmış bir kaç tane insancıl dünya var ama etrafta ’Şiirden’ başka kimse yok ! ha bir de satışı tamamlanmış sahipsiz insancıklar ülkesi derin hisleriyle ve milâdı evveliyle eserleri çalınmış bir müze .. tüm ölüleri kimsesiz ve kefensiz çok katlı tahtası eksik darası taştan mezarlar.. elan// kim gömecek bizleri doğa ve savaşlar heyelanında taze toprağa ? 7.11.2021 |
ben şair denilenin bu aydınlığını hep sevdim usta,
karanlık bunca çöreklenmişken ülkem üstüne mektuba adresi tam yazdığınızdan elbet...
ne dua, nede bir şey,
insanım demeyi öncelemeyen hiç kimseden bir şey beklemediğimden.
eyvallah.