RoseROSE güneşi avcunda tutan kadın ; kirpiğinin ucunda, kendi cennetinden çıkardığı hayatlara ilhâm veriyordu.. kybele’nin teninden, sessizce ç/almıştı bereketin kaynağı arzuları.. gönlündeki yankı kitaplara önsöz olmuştu : -’parfüm kokulu çarşaflarda değil,nirvananın ötesiydi AŞK’- belleğine lehimli efsane tutkuların öğretmeniydi Rose o’nu ilk satırıyla okumak heyecanı deryada bir katre olmaktı.. ... kurşun silüetli bir kalem batıyor yüreğime - ’şiir olamazsın’ diyor eylül hazanında seyrelmiş bulutlara.. gözlerine istemsizce tutsak kalmış ruhum, rüyalarımı yönlendiriyor yüreğime sarılan ellerin.. titriyor sesim -’lütfen iade et aşkı’ diyemiyorum ’Sen’ yazan günden duymak ! bilmek değil mi Rose sararmış bir yaprağa tutundum yazgıcı eylül’le bak işte,yüreğinin anaforu çekti içine bırak kalayım sevginin özlemiyle ve umut renkli bir mum yakar mısın VİVA diyen gönlüme... Çetin Örnek 2024..21.eylül cumartesi 11.45 |