Kadeh Kadehe
Ne ben, O’nun
Gizliliğini An’layabilir miydim Ne O, benim Garipliğimi Ne olur Sorma hallerimi Sorma Nara atmanın Da sırası değildi Ya da haykırmanın Sonra bir ara dinleriz Duyabilir, susabilir Dalarız, kazarız Gene kendi kendimize Döneriz gene içimizden De içimize Bekliyor ya Vakti, sırası geldiğince Önce bir bakmalı mı Aynaya, hayata Kendine de bir tokat salla Bir çimcik, bir çek telini Kırışıklarınla Bir cımbız Bir fön, makas … Can sağlığı Varlığı İşin başı Hele şifa, derman bulmalı Yeniden uyanmaya Hem bekleyenlerinle Yolculara Önceliklerine Sıra varmalı Dün Gizemim gelmiş Ara tatiline, yuvasına Hiç takılma O derin mevzulara Sal gitsin, tozlu raflara Sür gitsin, sümen altına Bırak Kırılmasın Tutuşsun Sular, topraklar Kadeh kadehe Dolup dolup Boşalsın birbirine Kırmızısından Koyusuna allar Serhoşluklarına Biraz dağıtmalı Biraz tokuşmalı Biraz sarmalı Biraz koklaşmalı Şöyle dokunsak mı Önce Sustuklarımıza Bir ara kayboluruz Gene Bağıyla, kanatlarıyla İz bırakanlarına Bildiğim tek şey Var ki Sen Sevgili Hep aynı Tebessümünde Ve bir yerlerde O açamadığın kilidinle Pencerelerinde O vuramadığım kapıda Süzüşlerinde Aşamadığın bir zincir Ve sınırlarında O bakamadığım gözlerinde O tutamadığım simgelerde Düşleyemediğim bir alemde Bir dağın, rüya ardında Bir aşkın, can nazarında Ölmekten gayrı Yaşamaktan öte Nice ihtimalleri Mümkün ya da değil Ahvali ve farzımuhalleri Biter mi O sesi hasretinin Biter mi O rengi özleminin Biter mi Boyutları O derinliğin, yüksekliğin Sevgili’m Aşk’ım… Bak, yine Yine Sana Varışım … |