Saat çiçeğibana bakan yüzünü görürdüm saat çiçeğim bendeydin diğer yüzünde kaç kişi seviyordu rengini insancıl deyip geçiştiriyordum bu bilgiyi nasıl tutunurdu rüzgâr sende güzel bir şiir kitabı gibi okunurdun kaç kişi masa kurardı çevrende kaçının ruhuna dokunurdun ılık çay olup akardın boğazlarından ne renktin bilirdim tercih ederdim bana dönük olanı diğer renkler öykü olur okunurdu sevdiğin güzellikte sonbahar geldi hani sarar kuru da kal diyemiyorum öyle insan insan bakar ki yaprakların.. 25. 09. 2019 / Nazik Gülünay |