hâla taze papatyalar
Okşadığım taraflarını düşlüyorum saçlarının
belki kimse papatya takmıyor artık sevdiğinin saçlarına ama bil istedim papatyalar hâla taze buralarda Maviden şiirler sürüyorum acıyan yanlarıma biraz da köpüğünden Ege’nin Gözlerini dikip gözlerimin mevsimsizliğine beni kaybedişini düşlüyorum gün batışında ve tanınmışlığını kokunun bütün sokaklarda Papatya zamanları da ne kısaymış nasılda geçmiş ömür başka bambaşka kıyılarda Şimdi sesini düşlüyorum ince, naif ve unutturucu ve her derde iyi gelen gülüşün düşlerden uyanıyorum sonra yalnızlık boylu boyunca bir ilmek gibi boynumuzda ama bir görsen keşke papatyalar taze hâla |