olmazdı
Kalamazdık bir arada
Sebepler vardı ayıran atom çekirdeğini bile dalında gülü seherde günü ayıranlar gibi olamazdık oldurulamayan ve yan yana getirilemeyen her şeydik biz Olmazdı adının yanında adım rüzgar dolanamazdı bir ağacın kuytusuna yüzünü taşımazdı gökyüzü Unutulan Yakılan ve bir unutulmuş depoda küfe terk edilen bir kaç anı kadardık bu kadardık çünkü Anlatıldıkça dilden dile tükenendik yazılmamış mektuplardık ya da hiç okunmamış Bir boşluktaki tükenmişlik gözlerimizin aynı gökyüzüne ayrı ayrı uzanışı kalamazdık bir arada birleşmezdi İstanbul’da boğazın iki yamacı rakı suyla buluşmazdı ve cümleleri devirirdi göz yaşına boşa boşuna bir çaba gibi düşerdi ellerinden bana topladığın yıldızlar Olmazdı Olmazdık Olduramazdık |
nadide dizelerdi dost
bu güzel yüreği kutlar sevgiler sunarım...