1
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
1393
Okunma
İki uçlu bir koridordu hayat
arada kaçırdığın veya
çalmadığın kapılarla dolu
yüzüne kapanan veya
arkasında saklandığın nice kapılar
Sonucu belli bir film gibiydi hayat
ve biz de büyüdükçe
yaklaşan muazzam sonun taşıyıcıları olduk
Hayat bir yere gitmedi
o hep kaldı
koridorluğuna yakışanı yaptı
Kaldı!
Ama biz koridoru yürümeye devam ettik
koridorun sonundaki ışığa
umut sandığımız umutsuzluklarımıza
öylece geçip gittik.
çalınmayan kapılar ardında
açılmayan kapılar ardında
Özgür Akın
Cevap Yaz