eski yara
Her acı kendi boşluğunda yer bulur
her yara kendi kadar kanatır hatırlanan ne kaldıysa sadece kendi ekseninde döner O kadarsındır geriye unutulmaz sandıklarından sadece unutmadıkların kalır O bank yoktur mesela dizlerini değdirdiğin o köşe de bir daha kimsede öpüşmemiştir oşarkı hiç çalmamış ve hiç sarhoş olmamışsındır. Bir ömür alıp giden her şey aslında yoktur. hiç üşümemişsindir aslında beklerken bir sokak arası Sonsuz sandığın gülüşler hiç düşmemiştir yüzüne Aynı yatakta uyanıp hiç sabah güneşinde omzunu izlememişsindir. Gece balkona çoban yıldızı hiç düşmemiştir Yara bu bir zaman aralığı bir boşlukta geçip gitmiştir her yara kanattığı yer kadardır. Kimi parmak ucunda kimi bir ömür kilitli bir sandıkta |