tarihin bana tarih olduğu gök duvarı altında
düşünceleri yanıltan bir reflektörle bakıyorum
gün ışığına...

solfej bir kalabalığın fiyakalı lerzinde
Fa notasıyla faşizm çarpıyor yüzüme
bir kemanın Re telinden recm oluyorum
Sol yanımın bozuk ritminde kıvranıyor duygular
ve ne vakit insanla bir bağ kursam
sekiz oktavlı bir yergiyle başlıyor dışlamalar

tek gözlü bir dünyada,
yedi başlı ejderha gibiyiz birbirimize

tenor bir sesle dolanırken ürkekliğim
alto bir çığlık kopuyor ansızın kulaklarımda
toprağın merhametine sığınayım diyorum
düşeyim ömrümün çukuruna
tam da o noktada...
henüz kirlenmemiş bir çocuk gülümsüyor yüzüme
ümitleniyorum...
lakin, sen söyle Santa Anna
bacağına düzenlediğin tören aşkına
dünya bu vahşetten kurtulabilir mi acaba

ihlas ile iflah arasında mekik dokuyorum
aklım naşi ama kör değilim, görüyorum
dividim porte ağlıyor vaha yollarımda
do majör üzerine işlerken iç sesimi
bir doryan salımında frigyen düşüyorum notalara
sonrası şelpe, ağıdıma diyezle karışıyor gamlar
ve aklımda şifa niyetine cesedi yenmiş insanlar

şimdi kült bir anlayışın hakimiyetinde tutsağım
kırılmış eklemlerimden bölük bölük ayrılıyorum
tarafsızlığım kadar melezim insanlığa
nizam-ı bela tüm yaşananlar
hangi tarafa geçsem, öteki düşman...