Gül Şiir
Gül Şiir
Bir gül bir dikene diyordu ki Ben olmasam kim uzatır sana elini Kanayacağını bile bile Şimdi hazirandır ya sarhoştur gülüseverler Kardelenler uykuda bu mevsimde Gül severler Kar kaplayınca dağı gülü değil kardelenleri severler Beni tut gülü tut Dikeni unut Annene sarıl Babana sarıl Evlatlarını doya doya kokla Dün geçmiş Yarın meçhul Öbür gün diye bir şey yok İmtihan olma yokla İçinde ki çocuğu tut Kar toplasa da acıların Kardelenleri hatırla Bu terekeme hep böyle gitmez Unutma Bitmemiş gün gördün mü Gülü tut gül Dikeni tut ağla Kapat gözlerini Bırak aşınacaksa da aşınsın Aşinasın ya sen içinde ki boşluğa Iyi bak derinlerde bi yerde Mütemâdiyen ağlayan çocuğa Yunus Beypınar ● |
Babana sarıl
...
İçinde ki çocuğu tut
Kar toplasa da acıların..."
Kardelen kış kıyamette açacaktır
Kendi acılarının ilacı başka acıları onarmaktır
Maveraya ilk yolculuk daha çocukken incittiğin karıncaya su vermektir
Bir Suriyeli çocuğun yüzüne tebessümdür elinden tutup karnını doyurmaktır
Bir yetimin başını okşamaktır Peygamberimizin sözleri gibi sevmektir anne babamızı
Kendi acılarını onarmak için başkalarının acılarını görmektir ve küçümsememektir ki
Bütün bunlar ve daha bi sürü şeyi Yaradandan başkasından beklememek yüreğin de saklamaktır.. saygı ile