Varlık anlam kazanır zıtları ile
Gölgeler de gerekli,zifirisi de hayatın
Kalmazdı anlamı yoksa; ışığın,aydınlığın
Boşalırken bir yanımız, dolar yenileriyle.

Asaletlidir sevgi, dokunmak ister yürek
Huzurlusunuzdur belki, mutluluklar da gerek
Her ikisi bir arada bulunmuyor nasılsa
Her mutluluk huzuru doğurmuyormuş demek.

Ne kadar da yakınlar, bir o kadar da zalim
Bir arada bunları tutabilmek ne mümkün
Dolar içiniz huzur, düşünceler pozitif
Mutluluğu sormayın, negatif mi, negatif.

Bir yanınız sakindir, gerekleri yaparken
Hayat sizden götürür, çiçekleri toplarken
Bir elinizde sevgi, derlenmiş bir çift güzel söz
Ey zaman,zalim zaman, içime düşürdü köz.

Asude bir yaşamın penceresi görünür
Düşüncesi de güzel, sizi alır, götürür
Huzura doğru bu yol, hep sürprizlerle dolu
Mutluluk bahçesinin gardiyanıdır sonu.

Ya son demdedir bu çift, yahut en başındadır
Çocuklukta yaşanır bu iki his aynıdır
Yaş erince kemâle, çatallaşır bu yollar
Birisi elde ise, diğeri uzaklaşır.

Bulamadım sandığım huzur yanı başımda
Sorumluluklar tamam, işler yerli yerinde
Sormayın ha neşemi, kaybettiğim gençliği
Orada kalmış belli, her ikisi resimde.

Noltalji midir bilmem, huzur ile mutluluk
Neden insanların yüzü hem solgun ve de asık
Ne makam, ne de maldır, vermez bize bunları
Şükürler yitmişseler, şu hayat hep bedbahtlık.

Bulan var ise gelsin, biz de alalım bir feyz
Söylesin formülünü, dostum dinle, iyi yaz
Biliriz hayat narin, istiyor fedakârlık
Vermeyince özünden, vermez sana mutluluk.

Her kim isen mutlu ol, için dolsun huzurla
Bunları bulabilen, bırakmasın sakin ha
Gelir geçer mekânlar,makamlar ve saltanat
Huzur ve mutlulukla, deryaya aç sen kanat.

Oğuzhan KÜLTE