Emekne zaman pencereden güneşe dönecek olsam yüzümü geceyarısı köpekleri ürmeye başlar karanlığı sererler evlerin önüne istersen geçme yıldızsız günden cebinde kalan bir kaç lirayı simit hesabı yapanlara say hayatı aklından çıkar bir an sevgiyi ince ipliklerle örmekten cay yolundan kendine dönenler geçsin durmadan büyütsün aynaları küçüldükçe küçülsün bakışları uzaklaştıkça insanlıktan yine de umudu unutma derim belki çokça sayılan sandıklardan çıkar belki de yere sağlam bastıkça ayakların sana uzanan sayısız elden büyür karınca adımların yersin ekmeğini emeğin.. 17. 04. 2019 / Nazik Gülünay |
Şiirinizi okudum beğendim ve yorum yaptım, siz de yapar mısınız?..
....................................Saygı ve selamlar.