Bir adam elinde yaralı mısraları ile gönüllerimize doğru geliyor..
Beyaz kurdeleyi fazlasıyla hak eden bir şiir..

Kutlarım efendim..
Kalın sağlıcakla...

yüreğine sağlık kutlarım çok yoğun ve güzeldi gerçekten.

KUTLARIM

bir adam gidiyor ardına bakmadan;
sönmüş bir mum gibi
başını omuzlarına gömmüş
düşlerini döke döke
sökerek umutlarını gözlerinden,
bir adam gidiyor adres sormadan.


hece hece atıyor adımlarını,
eskimiş imgeler ayaklarında
son mısralarını yazıyor yola
isimsiz bir şiir bırakıyor geride
nerede düşerse
oraya koyacak noktasını.


bükmüş boynunu,
yüreğinde ağır yüküyle
yaslı gönlüyle gidiyor bağırmadan,
bekleyeni yoksa bir yolcunun
her yön yol
her yer açık kapı.


yine tapmadan tanrılara
fikrinden sapmadan gidiyor bir adam,
yırtmış defterinden dünü
yüzünü yüzsüzler bir daha görmesin
ve kimse bilmesin -diye- ağladığını
bakmıyor ardına
bakmayacak da.
KUTLUYORUM BU GÜZEL DİZELERİ..SEVGİYLE KALINIZ..

tasvirler cok yerinde...sevgiyle kalın ... :)

Benim bildiğim ömer nazmi karamsar mısraların yanından bile geçmezdi,havalardandır zahir,çok sıkkın bu günlerde...

Oysa kimse kırmamıştı sizi
Siz bu masum role büründünüz,
Yok yok hayır;
Sizdiniz bakan aynaya
Neden bu yalnızlık
Yoksa suçlu mu göründünüz ?!
...
Hayır diyorsanız
Neden bu gözyaşları
Şimdi gündüz gece/ geceniz gündüz
Bakarken kapamayın gözlerinizi
Sanki kaybolur görüntünüz ...

Zordur anlamak dostum
Kimin yüzü var, kimdir yüzsüz ;
Yönlerin yittiği yerde başlar
Uzun yolculuklar
Dipsiz uçurumlar ve gerçek aşklar
Sır çözülünce aynada gerçek yüz ;
Hepimiz yüzsüzüz...

Şaban AKTAŞ

12.06.2008 / 18 .48

Şaban Aktaş tarafından 6/12/2008 6:53:34 PM zamanında düzenlenmiştir.

yürekten kutlarım çok çok güzel dizelerin sevgiler saygılar

bir adam gidiyor ardına bakmadan;
sönmüş bir mum gibi
başını omuzlarına gömmüş
düşlerini döke döke
sökerek umutlarını gözlerinden,
bir adam gidiyor adres sormadan.


hece hece atıyor adımlarını,
eskimiş imgeler ayaklarında
son mısralarını yazıyor yola
isimsiz bir şiir bırakıyor geride
nerede düşerse
oraya koyacak noktasını.


bükmüş boynunu,
yüreğinde ağır yüküyle
yaslı gönlüyle gidiyor bağırmadan,
bekleyeni yoksa bir yolcunun
her yön yol
her yer açık kapı.


yine tapmadan tanrılara
fikrinden sapmadan gidiyor bir adam,
yırtmış defterinden dünü
yüzünü yüzsüzler bir daha görmesin
ve kimse bilmesin -diye- ağladığını
bakmıyor ardına
bakmayacak da.

tebrikler yüreğine sağlık....selam ve hürmetler efendim..

fikrinden sapmayacak kadar
tanrılara tapmayacak kadar
güçlü bir adam
sitemdir gözlerinden söktüğü umut
yoksa bu güç
kaybetmez umutlarını

her zaman mükemmel yürek sesine söz düşer mi
yüreğin susmasın hiç Ömer Nazmi
sevgilerimle

bükmüş boynunu,
yüreğinde ağır yüküyle
yaslı gönlüyle gidiyor bağırmadan,
bekleyeni yoksa bir yolcunun
her yön yol
her yer açık kapı.


yüreğinize sevgiler hocam


bu güzel şiie için teşekkürler ayrıca


hilal.

resme değil yüreğe bakılıp yazılan şiirlerinizi daha beğeniyorum...
belki de yanılıyorum...kutlarım emeklerinizi...
sevgi saygı selamlarımla..

SABİHA KÜÇÜKTÜFEKÇİ tarafından 6/12/2008 10:19:24 AM zamanında düzenlenmiştir.

bükmüş boynunu,
yüreğinde ağır yüküyle
yaslı gönlüyle gidiyor bağırmadan,
bekleyeni yoksa bir yolcunun
her yön yol
her yer açık kapı.



NEFİS............

hece hece atıyor adımlarını,
eskimiş imgeler ayaklarında
son mısralarını yazıyor yola
isimsiz bir şiir bırakıyor geride
nerede düşerse
oraya koyacak noktasını

Güzel.Yüreğine sağlık Adnan Durdağı

hece hece atıyor adımlarını,
eskimiş imgeler ayaklarında
son mısralarını yazıyor yola
isimsiz bir şiir bırakıyor geride
nerede düşerse
oraya koyacak noktasını.

Sevgili Ömer Nazmi


"Sessizliğin çığlığı bastığı yerdedir bütün yitirilişler.



Unutmanın eksiliş olduğu bir gerçekte kaybetmek midir kaybedilmek? Kim bilebilir? …

Bir ömre bindik. Vagonlarında arkadaş edindik hep bir ağızdan tüttürdük dumanımızı türkülerle. Dışardan atılan taşlar çarptı yüreğimize. Kanattı. Nefeslerimizde kapattık yaraları. Ayaktaydık, yorulduk. Bir durakta eksildik, bir sonrakini beklerken fırlatılmış ağaç gövdeleri düşler kurdurdu. Anılsamalar yaşattı unutulmuş sandığımız her şeyi hatırlatarak. ‘Aslında o kadar çok da istasyon eskitmemişiz’ dedik. Gönüllerde gülüşlerle demir seslerini dinledik. Yenilik sunduk, farklılık sunduk. Aynı vagonu paylaştık aynı simidi iki uçtan koparırken değer bildik huzur okuduk. Sonra en büyük istasyona vardık. Bitmeyecek dediğimiz yolun tam sonundaydık. Ve bütün yollar bitti sandık ama henüz kurulmamış bir istasyon daha vardı görülmeyen.

‘Unutmak için harcadığımız çabadan çok daha fazlasını hatırlamak için harcıyoruz.’ diyor yazar. Hangimiz unutmak istemedik ki! Döndüğü köşede geçtiği yolu unutmak istiyor insan. Unutulmuş saydıkları ise aslında kabullendikleri oluyor her seferinde de çünkü yol henüz bitmedi. Birçok köşe var daha dönülmedik.

Olguları kabul etmek olayları kabullenmekten daha kolaydır. Nedense biz hep olayları kabullenmek için günlerimizi yiyoruz. Somutu soyutlaştırmaktır amaç bu işte. Neyin somut neyin soyut olduğuna karar verebilmek de olguları ve olayları ayırabilmek kadar sıkıntı verir insana.

Hayatı avucunun tam ortasına koyduğunda özgürlüğün filizlenmeye başlar. Çünkü hayat tepeden bakınca onun ne istediğini biz göremiyoruz sadece o bizden beklediklerini görebiliyor. Dolayısıyla bu trenin makinisti de o oluyor. Gereksiz birçok çaba sunuyor ve biz sorgulamadan çabanın dibine vuruyoruz.

Hayatı kendi avucunun içine aldığın da parmaklarınla saçlarını tarayabilirsin. Onu besleyebilir ve yönetebilirsin.

Hayatın gereksiz gereklerine kurban etmeyelim kendimizi. Unutulması gereken eksilir erir gider hayattan zaten. Bırakalım da biraz nehirlerimiz denizinin ötesine varsın, okyanusa dökülsün. "

Yazar ismi nik olarak verilmiş "Destina" Paylaşım için ekledim bu yazıyı ben çok beğenmiştim okuduğumda...
Umarım sizler de beğenirsiniz.

*
Dibe vuran hayallerdir insanlar değil…
Düştüğü yerden kalkar insanoğlu bu hep böyle olmuştur.

Kolay değildir anaforlarda çırpınmak, yüzme bilmekte kar etmez bazen.
İnançtır insanı kıyıya çıkaran.

Beğenimle
Sevgi ve saygılarımla
Şiirle…

bekleyeni yoksa yolcunun
her yön yol
her yer açık kapı
......
Hayalkırıklığı,bence insanın en zor anlarıdır...yaşam sevincinin bittiği nokta...
...
bekliyeni olmayan yolcunun yaşadığıdır.
....
öte yanda insanı pişiren bir yönü de mevcut..ki sizin gibi şairler bunlardan beslenir.
...
Selamlar.

Canım dostum benim
bu kadar mı duygulusun bugün?
Defterin bütün duygu seli sayfanıza toplanmış gördüm

Şüphe yok ki en güzel eserler insan kırılınca yazılıyor
keşke yaşamda hiç kırılmasak da
güzel eserler de varsın yazılmasın o zaman

Ama bir bakıma sapasağlam Bir Ömer Nazmi Gördüm şiirde
Kale gibiydi en azından bu biraz içime su serpti

ve şiire gelince;
sen herzaman güne şiir yazıyorsun

sonsuz sevgi ve hürmetimle kardeşim

Kalemi kıracak kadar güzeldi...Fazla söze ne hacet...Kutlarım efendim.Selam,saygı...

tebrikler üstadım arkaya bakmadan gitmek en iyisi saygılar

Feride Temel tarafından 6/12/2008 12:36:37 AM zamanında düzenlenmiştir.

yine tapmadan tanrılara
fikrinden sapmadan gidiyor bir adam,
yırtmış defterinden dünü
yüzünü yüzsüzler bir daha görmesin
ve kimse bilmesin -diye- ağladığını
bakmıyor ardına
bakmayacak da.

Tebrik ediyorum harika bir şiir okudum yüreğinize kaleminize sağlık sonsuz sevgi ve saygılarımla.