3
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
933
Okunma
Az önce döndüm gezegenleri gözetlemekten
Bir kahve falı kırılıp düştü içimden
Avuçlarımdaki çizgilerden yürüdüm
Renkleri sesleri denk yaptım sırtıma
Yorgundu kalbim
Gücü kendi çarpıntılarına ancak yetmedeydi
Bir başka çarpım tablosunun sıfırı olmak
Zor gelmişti ona
Adamın biri avaz avaz
Bu gün deprem olacak diye bağırıyordu
Erken bilimcilik mümkün müydü bu kadar?
Vişne bahçelerinin üzerinden doğmuştu güneş
Aynı telaşlar saçılmıştı etrafa
Kuşlar kırıntıları toparlıyorlardı
Ve belirsizdi her şey
Eskisinden daha da belirsiz
Bekliyorduk hepimiz
Bu gün ne olacaksa...
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz