IssızDudak hikayesi okur mu yollar Ömrümüz boynumuzdan aşağı yaralanırken. Kaç mektup’un altında ağır şiir gibi durmakta çizgim Keşke çocuk kalabilseydim sevda avucuna O zaman anlatmazlardı bahçemde oynayan güllere Durmakla gitmek arası zemin ıslağı toprağı. Kör kuyularda göğsümün soluğuna kokuyor serin çıtırdı Hangi eşiğin aynasıdır çatıdan atlayan kuşlar Keşke derdimiz sadece öpmek olsaydı görüneni Hakedilmeyen zaferler ayakucumuzdan gelip geçerken Parmaklarımın arasından kayan hayat Biraz gelir misiniz Varla yok arası rüzgarda gözlerimi göremiyorum Gün mü yorgun Yoksa soluyor mu ışık Lakin, Bu şehri bir gün anladığında Deli olmak içten değil Gece diyorum Gece Issız Gece karanlığın siyahı |
ve yatarken çorap giymeyi
Sevgiler