Karanlıkbir umut açtım penceremi uzaktan duyulan seslere ki karanlığı delip gelen ışık hızında ne göreceğimi bile bile baktım silik gökyüzüne yıldızı görünmeyen, karanlık az daha dursam acaba çıkar mıydı en parlak yıldız elinle gösterdiğin gölgeler yok olsa bile yiyen yiyene birbirini kimse hoşnut değil yerinden düşünüyorlar kim tapuluyor acaba güneşi sahibi var mı yıldızların ortalığa karanlığı yayan kim sorular döneliyor beyinde hani az dünyalık yeterdi az gidiş, dönüş, ilerleyiş durak yok mu bir yerde bu azgın selin önüne bent insanlar pisi pisine yemeden birbirini karanlığın perdesini açacak bir el hâydi parlak yıldızım yüzünü göster sesler kendi kendinize konuşmayı bırakın bize yar olun desem.. 01. 02. 2019 / Nazik Gülünay |
Yine özel, yine güzeldi dizeler
Bizde okuyor ve kutluyoruz yürekten
Sağlıcakla