İnsanlık haliboşuna arıyorum belki de kelebeğin kanatlarını takınmak gibi sahip olsam da bir serçenin yüreğine senin gözlerinin olduğu şiiri yazmış olsam da beynimin en çetrefil yerine umut kurdelesi takamam nedense baştan aşağıya sayfaya geldiğin günü kutsayacağım bilirim türlü anlamlar çıkaracağım kendimce sevgi dolu dizeler düşecek şiirlere koparmaya kıyamayacağım duvar üstündeki minik mine çiçeğini bir şiir yazacağım belki mavi rengine ne çok seveceğim maviyi insanlık hali deyip geçemem ki aşka kollarım bir yana sarkmış belli kedi gibi uysal bakışlarım nasıl derinlerde tırmalar kendini yara bere içinde kalır düşlerim mavi gökyüzüne uzanır da kara bulutlar gelir eline.. 28. 12. 2018 / Nazik Gülünay |
Beğenerek okudum, tebrik ederim.