Güneşler ki en derin denizlerde yıkanıp
pencerenizden gülümsese de size
Bazen yağmurun altında kalmış gibi
bulursunuz kendinizi huzursuz bir bekleyiş içinde.
Dinlerken içinizdeki uğultuları
kaldırıp kafanızı bakarsınız boş duvarlara.
geçersiniz zamanın tik takları ile
rakamları kaybolmuş bir saatin içinden.
Yokluktan varlık inşa ettikçe;
saçlarda yaşanmışlık beyazı
bedende yorgunluk olsa da;
gözlerde gençliğin yaşama sevinci ile
mavili bir kadının gömleğini geçirerek üzerinize
basmadan geçersiniz
kesik kesik yol çizgilerinden.
Üç harfliler beş harfliler
ben geldim diye bağırırsınız
Nereye gideceğinizi bilmeden.
Boğazınıza takılan anıların öksürüğü ile
Duraklayıp bir kapı eşiğinde
geçmiş zaman ekleriyle.
Kusarsınız yaşamın gerçeğini
Köşesine uyduruk üç beş martı çizilmiş
kağıdın üzerine.
Kulaklarınızda ’’Hiç bir şey’’ melodisinin
çaresizlik notaları.
Maskenin altında
Makyajı akmış bir hayata virgül koyan adam
ayak seslerini damarlarında duyumsayan bir kadın
Ve ezbere katledilen dönülmez yollar.
Karnı burnunda umutlar.
Savrulan korkular
biriken çığlıklar.
Fotoğraflara verilen
bir dakikalık delikanlı pozlar.
Alın yazısını çatlatan kuraklıklar
Ayrılığın soğuk nefesinde
konaklayan dudaklar..



Ah bir kar yağsa
belki bu kadar soğuk olmazdı hava
diye geçirirken içinizden.
Son defa can evinden dönersiniz sola
taş bir plak gibi kalırsınız ortada
delicesine sevda uçurumlarında.
Beyaz atlı düşleri yaladıkça ay ışığı
Yılların eklem yerlerini gösterdikçe ayrıntılar.
Beyaz bir kağıda serilir dalgalar
Şiirin ayak izlerini siler anılar.
Islak saatler düşer göz kapaklarınıza
Kulaç attıkça soru işaretlerine.
Hasret denizinde nasıl yorulduğunuzu
görürsünüz bunca zaman.
Sonu gelmeyen bekleyişler
eritir omuzlarınızı yer çekimine karşı.
Giderek güçsüzleşir nefesiniz
son durağa yaklaşırken.
Esmer bir hüzne dönüşür zaman.
yaralı kuşlardır göğsünüze sığınan.
Nakış nakış işleyip pişmanlıkları
büyütürsünüz nur topu yalnızlıkları o an..!


Ferdaca