şiir isimlerini bile tenezzül edip çalıyorlar, önlem olsun diye içe yazmayı tercih ediyorum bundan sonra asıl şiir ismini.

Tecellinin Arafatı I



-suya üşüyen nar
köz köz y´anan su-




damla damla birikip
keder kuyusunda Yusuf`un sabrına
kıblesi, alev alev su´sun
eğilip içinin doğ(r)usuna
ki;
tabiatı aşk ile meşk edenin
saf
duru
katkısız
riyasız
arınması
şiir!

vebali ağır
göz yaşından nice
d´ağlayan yürek zarından ince


evrenin yaprak döken yüzü
şahlanan doğanın renkleriyle
varoluşa son seranatı h`azan

göğe yükselen iç sesi ah!



yangınını içinde taşıyan
birbine paralel iki zirve

buzdağından damıtılmış
ab-ı hayatı arama sevdasıyla
üşüyen
yanan Züleyha

derinlikten evla
ar´dan kav´la
h´içe sığmayan korda


dağın içinde tutamadığı
volkan ağzıyla akan lav
Hak`tan tecelli


çökmeden günün cemaline gece
alev alev uzayan kirpiklerinde
sıcaktan öte Güneş
eğilip öperken Ay´ı
ateş külle, su buharla örtüşür!




sude nur haylazca