Sus 1Şiirin hikayesini görmek için tıklayın şiir isimlerini bile tenezzül edip çalıyorlar, önlem olsun diye içe yazmayı tercih ediyorum bundan sonra asıl şiir ismini.
Tecellinin Arafatı I
-suya üşüyen nar köz köz y´anan su- damla damla birikip keder kuyusunda Yusuf`un sabrına kıblesi, alev alev su´sun eğilip içinin doğ(r)usuna ki; tabiatı aşk ile meşk edenin saf duru katkısız riyasız arınması şiir! vebali ağır göz yaşından nice d´ağlayan yürek zarından ince evrenin yaprak döken yüzü şahlanan doğanın renkleriyle varoluşa son seranatı h`azan göğe yükselen iç sesi ah! yangınını içinde taşıyan birbine paralel iki zirve buzdağından damıtılmış ab-ı hayatı arama sevdasıyla üşüyen yanan Züleyha derinlikten evla ar´dan kav´la h´içe sığmayan korda dağın içinde tutamadığı volkan ağzıyla akan lav Hak`tan tecelli çökmeden günün cemaline gece alev alev uzayan kirpiklerinde sıcaktan öte Güneş eğilip öperken Ay´ı ateş külle, su buharla örtüşür! sude nur haylazca |
Duygular sonsuza dek mutlu olsun...
Şiir yeni bir yaşamdır…
...........................................Selam ve saygılarla..