Aşkah aşk yazmayacaktım hiç bir şey sen sevdiğim elma kokusu gibi doldun içime bıraktım ne varsa elimde her şey ağır bir sen hafifsin pembe bulutlar gibi uçuşursun gözümde senin olduğun yöne dönerim bismillah derce başlangıç hiç tükenmez döner dolaşır yine saplanır kalbime sızın zehir mi bal mı olduğunu anlamadığım kalemi yerine bırakmıştım aldırdın elime ilk söz sana söylendi yine iğneyle kuyu kazsam da girdim içine yeniden ektim bütün çiçekleri yeni bir resme başladım aşkla uçtuğunu gördüm kelebeklerin ah sen varsın bilirim her karanlık perdede beyaz gül yüzünde jülyet’in gölgesi düşmüş Romeo’ya ölümsüzlük bağışlanır her yitişte 08. 10. 2018 / Nazik Gülünay |