Çizgiunutulmuş adım taşında toprağında orta Anadolu’nun bir ana bir gelin bir kadın olmuş elinde toprağı doğuran Tanrı’sını beleyen bir kadın tütmüş ocağım değişmemiş yazgım yukarı mahallede neyse aşağı mahallede aynı sırtımda bebe "doymayayım eşekliğime kamburum erkeğin yükü" saçılmış o köyden bu köye kadınlığım bana düşmüş eğilip de toplamak gün gelmiş nakış vermişler elime bir köşesine işle diye varlığını koymuşlar bir makinayı önüme giydir diye askeri, çocuğu, kadını hayatım elinde bir babanın kocanın sanki bir komuttur sözleri sakın kendinden dışarı atma adımını nasıl bir gece vermişsek öylece gir içine kapı arkası düşman sen daha ötesini okuma Tanrı’nın ilk emri olsa bile gitme elif- be den ileri vav kalsın kuyruğunu kıvırıp bilgi minderine kurulma unutulmuş adım koca koca vinçler süpürmüş götürüp atmışlar garip kadınlar mezarlığına çocukluğumda kalmış özgürlüğüm o bir yerime çizdikleri silinmemesi gereken çizgide 09. 10. 2018 / Nazik Gülünay |
DUYARLI
MANA VE ANLATIMI DERİN OLDUKÇA GÜZEL BİR PAYLAŞIMDI
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam ve Saygılarımla.