***
***
Bəlkə insanlar da təbiət kimi,
Bəlkə təbiət də insanlar kimi.
İnsan sürüləri qoxuyar necə
Eləcə qoxuyar qaldırsan çimi.
*
Qurdlar,qarıncalar,bitlər,birələr...
Gör çimin altında nə canlar yatır.
Hər şapqa altında millətdi guya,
Ağlı sürüləşmiş insanlar yatır.
*
Bir sinək,bir insan.
Fərqli iki can,
Birinin qanadı,birinin beyni.
Biri vara qonur,biri şirəyə.
Formalar müxtəlif məzmunlar eyni...
*
Qədim bağçamızda nə vaxtdan bəri
Kəsilib atılmış nar şəli durur.
Altından cücərib qalxmış çayırlar,
Necə təkəbbürlü,öfgəli durur.
*
Dayaqdı,arxadı çayır-çəmənə
Quru budaqların ara-bərəsi.
Bir şəlin atalıq qayğısına bax,
Nə şapqa,nə vergi,nə ev kirəsi.
*
Tutub ətəyindən şax budaqların
Uzanıb böyümüş,yekəlmiş çayır.
Toyuğun,cücənin gözündən iraq
Şəlin kölgəsində dikəlmiş çayır.
*
Bir addım o yanda həmincə çayır
Yerdə sürünməkdən dizləri qançır.
Qonşunun iti də almır vecinə,
Üstünə başına eləyib qaçır.
*
Nəyi var yazığın elə əynidir,
Siçanlar cibində eşələnirlər.
Toyuqlar başından bir qappam alır,
Cücələr dibində eşələnirlər.
*
Arxalı kopəklər deyir qurd basar,
Səni qurd-quş yeyər arxan olmasa.
Bu dünya belədir,basıb keçərlər,
Arxandan,dalından qorxan olmasa.
*
Ağacın yoxdursa kölgələnməyə,
Dayağın yoxdursa tutub durmağa,
Başında şapqalıq biri yoxdursa,
Nə hacət ev tikib,eşik qurmağa.
*
Böyük insanların böyük kölgəsi,
Böyük ağacların böyük kölgəsi.
Özündən böyükdə kölgələnərək
Kölgələr böyüdür böyüyən kəsi.
*
Çayırsan,çəmənsən,adamsan,itsən,
Ayaqda durmağa yiyən gərəkdir.
Gümüşdən qanadı at arzulama,
O atı sürməyə yüyən gərəkdir.
*
Qayğıya möhtacdı canlı və cansız.
Ya çayır,ya insan sürüsü olsun.
Nə fərqi adamdı,şaxdı-şəvəldi,
Təki qoruyacaq birisi olsun.
***