PantolonŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Çocuğuna bir pantolon alamayacak duruma gelen bir babanın acı sonu.
/paslanmış kulaklar duymadı feryâdını saldılar kalbine acı akçe zehrini zamandan önce yaslandı ecele taktı kanatlarını sırtladı tabutunu / her düş, bin düşüştü satır satır satırladı kendini iflah olmadı nereye dönse kendi cehenneminde yandığını bilmedi kimse v e bir geceyalnızlığına döndü yönü a d a m ı n gözlerinin denizinde bir korsan gemi çekti aldı saf ganimetini çırpınan yüreğinde, dokusu bozuk hayat sesi/nden koyu bir ıssızlık saçıldı orta yere bulamadı tılsımı yırtıldı yankısız sabrı güz, izlerini süremeden yüzüne yaşama ihanete tutuştu aklı verimsiz nadası kanattı/ kuruttu soluğun kökünü bir hançer busesi koydu dudağına ölüme kulaç atarken bedeni feleğe değildi duyulmayan küfrü susuşlar/ dağ gibi susuşların bedeliydi bu yaşamın sahnesinde bir p a n t o l o n asılı kaldı ipte ederi hesaplanamayan yası her dem taze kazılmış bir mezar siyah badanalı bir ev miras kaldı geridekilere Hadiye Kaptan |
Ve bu güzel şiirin yazarı usta şairi
Tebrik ediyorum
-----------------------------
Kaleminiz susmasın
Her daim hakikati yazsın
Başarılar diliyorum
Değerli ÜSTADIM
SELAM VE DUA İLE