Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Pencereyi açık bırakıp, öyle unuttun beni Ölçüleri yok olan bir mezar gibi kaldım Taşların eski dedin, taşlarım eskiydi Mitolojiyi var eden ben gibi dik durmayı denedim Olmadı, boyumdan küçük durmaları sevmiştim Boyumdan büyük işlerin sanatsal olabileceğini Gidenlerin arkasından bakakalmayı da en sakin halimle karşıladım Bakakaldım, susakaldım, geriye yalnız kaldım
Şarkiyatçı çocukların ulaşamayacağı bir yerde idim Gizliden gizliye defalarca zehirlenmesi bir yana Belliydi gelecekte olacaklar Kürsü de şaki ile şakir yanyana Masalar arasında örtülü küp şekerleri Tesettür sancısına hatip dört kere ’hah şu’ arzında tilki müzayedeci kesildi otlağın başına İt aynı, piç aynı ve ruhunda kıvranan orospu sivriydi kendisine Otel odalarından çıkardım kendimi Pencereyi açık bırakıp, öyle uyuttun beni
İnce uçlu şarj cihazı aranan günlerdi, Herkesin vileda dediği kovaya sıkıyordum Yüzeyde birikmiş kan lekesini, gözlerim güzeldi ki ve senin orada oluşun Altı jantı eksik tekerleğin vurdumduymaz dönüşleriydi Sıcak sıcak yapışıyordu sportaç asfalta Damağı yakıyordu kerhane tatlısı Parmağında üç renkli tükenir kalem Mavi gökyüzümüzdü, arabesk şarkı sözlerini yazardın Kırmızı şiddetli bir aşkın hasreti içinde dileniş Siyah düz ve sonsuz uzayan yolun sesiydi Bileğini görüyordum çıplak ve oynak
İnceden rüyalar gördüğümü kendime saklıyordum Günahlar her birimizin Bankamatiğe sıkışmış bir gelecek çığlığı idi eski cüzdan Nice şiirler yazdım diyordum, hep aynı adamın içinde Nice ayrılıklar tasarladım, temassız ve şairane Şimşekleri üzerine çeken bir para, sonrası : Pencereyi açık bırakıp, öyle unuttun beni
Yaptığın şeye karşılık, yapmadıklarını sıraladın canlı yayında Ben özürlü bir insanın bakışlarında çaresizlikten Normal sayılabilmeyi akıl etmeye geçişlerde Ne yavaştım, nasıl da düz Çıkarıp sonra vurdun yüzüme, yüzüme Anlatıp sonra yaktın eskide kalan ne varsa Sonra hep yapmak istediğini yaptın mandalları seven adamdım Nasıl da acımadan asıldım dinine kitabına Bir boşluğun uzayan ışığında
Pencereyi diyordum, boşver nasıl olsa kendine açık bırakacak pencereler bulursun ve ben nasıl olsa alışmış olurum inanırım da, Cehennemin soğuk olacağına.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
'pencere' şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
'pencere' şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.