DeğişmediUzunca bir aradan sonra Yine sen düşüyorsun kalemimin ucundan… Karanlığın ortasında Uyku ile cebelleşirken Sahlep kokuyor burnuma Geçmişten ese ese Sıcacık. Beynimin en derinlerinde Gömüldüğün yerde Rahat durmuyorsun Gece gece bu sahlebin işi ne düşlerimde Kaç uzun yıl geçti Her şey değişti Şu oturduğum şehirde Kaç ev değiştirdim bir bilsen Gördüğüm yüzler Konuştuğum sesler Ağaçlar çocuklar Kokladığım çiçekler Hatta mahalle arasındaki Kediler köpekler bile değişti Bir sen değişmedin Unuttuğumu sandığım her an Hiç ummadığım bir şekilde Düşüyorsun aklıma Her yerde peşimdesin Hep benimlesin Ben bile değiştim Saçlarımda kar yangını Gözlerimde yılların yorgunluğu var Yanaklarımın alı soldu Ellerim titrek çoğu zaman Kendimi unuttuğumda Unutur muyum acaba Seni hangi zamana gömdüğümü Bir şey var hiç değişmiyor Zamanın külleriyle örtülse bile Aşk aynı aşk….. |