ACILAR İÇİMDE HANÇER..Bir zamanlar bende güzel günler yaşadım, Sevinçten ve mutlulktan ayaklarım yere basmazdı, Pembe hayaller kurmuştum, Yıldızların üstünden uçardım, Yarınlara sevgiyle bakardım. Yıldızlar bir başka parlardı, Dereler, şarkı söyleyip akardı. Gel gör şimdi ne haldeyim, Sevdiklerimden vurgun yemiş, Yüreği taş, dibe vurmuş gibiyim.. Bir kocaman kuyunun dibindeyim, Debelendikçe batağa saplandım.. Yoruldum, tükendim...! Yarına çıkacak umudum, Geleceğe bakacak güçüm yok.. Çaresizim bir çıkar yol arıyorum.. Gittiğim her yolun başında kader; Benim yolumu gözler, Sanki bir ben varmışım gibi tüm acılar beni özler.. Ben yaklaştıkça yollar uzadı, Her yolun sonunda yanan ışıga, Ben uzandıkça, ışıklar söndü, Dünyam kap karanlık.. Yarından bir bekletisi olmayan, Umudunu kaybetmiş, Mutluluk ve pembe hayalleri göçüp gitmiş.. Bırakıp gitmeyin; diyecek güçünü yitirmiş, Yarınlara umutla bakacak bir, Yaşama dair bir kırıntısı bile yok.. Dertler çigerlerime çökmüş. Zalim kader tüm tuzakları bana kurmuş, Acılar içime hançer gibi vurmuş.. Ben yaşadıkça kanayacak, bu yaralar bende Yazan.ASMEROZ -62 GÜLŞEN P. /18-3-2008 |
Ben yaklaştıkça yollar uzadı,
Her yolun sonunda yanan ışıga,
Ben uzandıkça, ışıklar söndü,
..........
PEMBEDEN KARAYA DOĞRU AKMIŞ TABLO..
AMA ZATEN YAŞAMIN GERÇEĞİ BU DEĞİL MİDİR....