İnsan İşteşiirden, gereksiz bir sözcük gibi döküldü sayfayı karartan dostlar dost dediysem yiyip içmişliğimiz yok tanımayız birbirimizi merhabası sayfaların yüzlere bir yıldızı görmezler de bir harfin kuyruğunda kalır us oysa ay, en büyük selâmını yaymaktadır alınlara yemyeşil bir dere akmaktadır sözcüklerin bakıştığı yerde bir çocuk ayaklarını değdirmektedir suya bir dizenin yaşanmışlığını anlamaz da tartışır kendince önünde mi sonunda mı? sanki Kur’an ayetini değiştirmişim zedelemişim inancı durmayın kör bir iğne deliğinde bırakın şiiri okuyan anlamasın tekrar başa dönsün sona insin çekin bu ölçüsüz ağırlığı üzerimden şiirim akmaz yoksa tıkadığınız musluktan.. 03. 08. 2018 / Nazik Gülünay |
Ay ile selamlaşıp bulut ile haberleşiriz.
Şiirlerde anariz birbirimizi
Dualarda bırakırız.
Şiir ile kalın
Selam ve dua ile.