Hiç bir şeyin sebebi değilsin Seni sevmeyi ben istedim.
Güneşten önce okşayabilmek saçlarını Yağmurdan evvel koklamak Ve silinmeden önce yüzünden gecenin rengi Dudak kıvrımlarında saklanabilmek gibi O sessiz mavi, o sonsuz derin Bütün arzularımın bedelini Kayıp bir ruhun Geceler dolusu yalnızlığıyla ödedim. Bağışla sevgili
Ne seni tanıyordum oysaki, ne de kendimi Sadece aşkı biliyordum Ve bana bahşettiğin acıların Ruhumu binlerce yıldır dillendiren O sonsuz güzelliğini.
Beklide bu yüzden Kadim bir ayrılıkla sevdim seni.
Yitirdiğim hiç bir rengin Bir daha geri dönmeyeceğini bilerek Muhtaçlığım kadar küstah Tutsaklığım kadar asi… Nedensiz ve nasılsız…. Tıpkı deliler gibi.
Zamanın tek bir an Kalplerin ölümsüz Ve aşkın, yanlız ayrılıkla kaim olduğunu Çok geç anladım Aşkın lanetine uğradım.
Saklanacak yeri olmayan bir çocuğun O çaresiz teslimiyetiydi belki de benimkisi.
Yaralı bir güvercin gibi Usulca kapatıp gözlerimi Acılarımın dinmesini bekledim.
Neden bilmiyorum Hiçbir yere gidemedim Gitmek istemedim. Sadece, Beni bir kez olsun duymanı istedim Tek yolu buydu çünkü ölebilmemin
Mil çektiğin gözlerimin ifadesini Ve gözlerinin o umarsız sessizliğine kızıp Ellerimle katlettiğim şiirlerimi Bir kez olsun duyabilmeni Bir bilsen ne çok isterdim.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bağışla Sevgili şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bağışla Sevgili şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Önce doğruyu bilmek gerekir; doğru bilinirse yanlış da bilinir, ama önce yalnış bilinirse doğruya ulaşılamaz. ....................................................................................................Farabi
Yahu arkadaş üşenmiyorsun da sayfa sayfa dolaşıp bu gereksiz alakasız yorumları yazmaya, vallahi artık bildirim gelince korkuyorum yine sen çıkacaksın da diye
kaç zamandır şiir adına pek bir şey düşmüyordu kalemimizden... o kadar içten o kadar dokunan bir çalışma okuyup dinledim ki izniniz olmasa da döküldü içimizden geçenler kalemimizin ucundan sayfanıza... çok çok güzel bir eser her yönüyle bize de naçizane bir şeyler karalamak düştü...
‘kadim bir ayrılıkla sevdim seni’...
bin hayal kurdum bin viranede konakladım adın dilimde sonsuza tespih sesin sensiz dualarıma ses acıların hayata tutunduğum nefesti ki ecelin üstüme düşen gölgesince sevdim ben seni
gülmeye değil ölmeye sevdim ben seni hasretin boğazıma takılıp kalan lokma açlıkla tokluk varlıkla yokluk arası bir acıyla sevdim ben seni
yan odadan adımı seslendiğince avuç içlerini öptüğüm elince sevdim sen kokarken iğde çiçekleri sevmiyor çıkarken papatya falları yatağımın boş kalan sol yanınca yüzüme dökülen saçlarınca sevdim seni...
güne günaydınla başlarken sevdim bütün renkleri sana adarken sadece siyahı sahiplendim ben yamadım ruhumun tüm yırtıklarını ayrılığın simsiyah yamasıyla ve canıma batan iğnenin izince son olacaksın dediğim sözümce sevdim ben seni...
bendim seven ölümüne bütün yanlışlarıma rağmen bir angut kuşu sadakatinde… tek derdim vardı derdimi anlatamamak... yakıştırdığın hiç bir şeyin gerçek olmadığını haykırmak... anlatamadım, dinletemedim...
ve hükmünü yürütüyor şimdi aşkın değişmez kanunu....
sevgi saygı ve hürmetle kutladım usta kalemini şair dost
Şiirin aksi sedası gölgede bırakacak aslını:) Çok sevindim gerçekten de şiirin böyle bir karşılık bulmasına ve şaşırdım böyle sağanak yağmur gibi bir anda yazmaniza:)asıl ben tebrik ediyorum, çok teşekkür ederim.
Benim için aşkın özeti...
Tebriklerimle...