Yüzün
yüzün ışıksız ölü pano
karanlık gölgelerin üstünde her türlü cambazlığı yaptığı çatlak bir duvarda kımıltısız duran yazılıp çizilmiş kaç kere üstü kaç kez düşürülüp asılmış yine yüzüne korkusuzca koşan bir çocuk çizmek istiyorum varoşların alt katlarına her yağmurda su dolan evlerinden doğup gelen her direnişte ön saflarda yürüyen yenilgi bilmez çocuğunu yüzün düşman çizmesiyle çiğnenmiş bir yol bir afetin ezip yok ettiği tarla kimilerinin burun kıvırıp baktığı aciz yoksul yüzünde geceler derin iz yapmış sabahın homurtusu çaysız kalabalık yüzüne gülen bir çocuk çizmek büyüklerin eteği altında ezilmeyen durmadan burnu akmayan ağlamayan beş taşlarını alıp gelsin istiyorum beş taşı birden sığdırsın küçük elinin üstüne parmakları arasında geçirsin ağlatılan dünyayı yüzün beyaz bir gül bahçesi olsun bülbüller şarkı söylesin orada gülümseyerek gidip gelsin insanlar işlerine bir çomak sokan olmasın istiyorum yolunda giderken hayat.. 02. 07. 2018 / nazik Gülünay Şiirimi güne değer gören seçici kurula çok teşekkürler.. |