Şiirdeherkesin bildiği şair sözlerle seslenmem şiirde kasabalı bir kız halimle geçerim önünden gereksiz söz söylemem yaşadıklarımın kotasını delerek nasıl su doldurursam sokaktaki çeşmeden içimden türküler çağırarak hüzünle penceresinden nasıl görürse halime teyzem belki bir omzum düşük, eteğim ıslak ayaklarımda naylon terlik, başım baş bağlama kendimi ele vermeden geçerek bir bölümden diğerine yürüyüşümde yazılı değildir kimliğim köy pencereli evim işlemeli yastık örtüm bebeğimin omzuna yaslanıp ağladığım hepsi içimdeki sıkıntıda saklıdır sanki örtbas edilmiş gizli duygudur acım bir düşman askeri gibi dalar odaya, rengim solar kocam orada duvara fırlatır ramazan günü çorbayı kolay değildir arkana bakmadan çekip gitmek baba evine şiirde solmak kolay değildir zaman ayırmak ana, geçmiş anılara atlamadan kitap arasında kalmış çarpıyı kurutulmuş kırmızı bir gül yaprağını seni bırakıp gitmiş sözleri bulmak yeniden dünü yeniden doğuracak gibi dizeler sözcükler tutsaklıktan özgürlüğe adım atmak geçmişin bütün zincirlerini kırıp gün ışığını davet etmek odana.. 20. 06. 2018 / Nazik Gülünay |
Gittikçe senleşiyor, gittikçe güzelleşiyor dizelerin
Yüreğinden öpüyorum canım