İyi ki varsınmayalamış da açmışım yoğurdun üstünü açmasam da kendimi durmuyor şiir beni ele veren usta başlıyor en baştan konuşmaya sona ne zaman erecek bilinmez hangimiz hangimizin önünde dik eğiliyoruz saygıyla eteklerim suyuna değmiş bir kez artık sudan çıkmıyor ayaklarım kurbağa balıkları da değiyor ayağa yosunlar taşlar da çiçekler de topluyorum suyun yüzünden kim okuyor kimin içini o başka kim ne çekiyor kimden kim mutlu umutlu en güzeli de gerçekler yığılıp kalmıyor umutsuzluğun üzerinde kalem tutup açıyor üstünü sözü getiriyor masaya bana veriyor düğümü kalmıyor çocukların ağlayan gözleri anne kucağından uzak yerde bir el uzanıyor zulmün akıttığı gözyaşına belki sevdiğim okuyor bir dizesini yüreği inceliyor sesinden geçmişin örtük yüzü açılıyor birden baka kalıyor öyle çocuk kalmış gözlerle iyi ki varsın şiir unutturmadın ağlamayı.. 03. 06. 2018 / Nazik Gülünay |
ŞİİRİNİZİ BEĞENDİM...
.............................................. SAYGI VE SELAMLAR..