Ab-ı hayat ne zordur aşk-ı beşer olunca
Zecrinde boğulursun varamadan murada
Evirip çevirsen de sığmıyor ki kabına
İnsanoğlu acayip, kapılma rüzgarına

Bülbülü yaralayan gül dikeni gibisin
Yusuf’u karalayan Züleyha in-i misin
Söyle mabude güzel can egmacın nerede
Arzu halden geçerek aşka kefen giydirme

Cem eyledik hüznü, huzur ayazda kaldı
Tükettik güzelliği gam-ı payitaht olduk
Zul evelden gelince kelam-ı nara düştük
Recm ettik duyguları ahvalden beri kaldık

Cihan ne derin çukur düşen kalkmaz yerinden
Yolcunun aklı ermez hancının kudretine
Zeykerde had almamış kul zal olur nefsine
Gayrı medet bekleme firak ol ülfetine

Fecr-i kâzib misali dik çıkınca günahta
Sâdık olmak namümkün bu garip yolculukta
Kuy oyuğu açınca gövdenin yamacında
Fert nafile çırpınır son viraja varınca.