Bir aptal olacak kadar iyi
Ölüm bir güldü
kulaklarım uğulduyor ,parmaklarım sızlıyordu saçlarını sev dedim sevdi. Saçları göğsümdeydi dilim lal di şehirler üşüyordu,usuldan titredi etim o kadar. Hayattı ben yoruldum desem ne yazar. Gülün efsunluydu ben aldanmam sandım o aldattı Ve ben aptal değildim. Belki hastane odalarında bırakılmış bir adet bisküvi olabilirdim değildim. Unutulmuş muydum hayır. Bilemedim ben neydim. Sokaktaki herkes aynı şiiri biliyor diye hepsine gülümsedim dilim lal idi Güzeldi, on göbek el idi koynuma alıp seviştim yorgana sarıp ısıttım. Gözlerimi dağlara diktim Kıskanılacak derecede iyi küfrettim İyiydim Ama aptal da olabilirdim değildim Kimdim kimseydim. Öpülmüş dudakların tadını unut öpülmüş avuçlarında buna dahil. Bacaklarının ve kalçalarının yürürken sokakta salınışı ve kollarının havalanışı ne çok unutulacak şey. Ölüm bir gündü güldüm çünkü ölüm bir gül dü Ellerimi arıyordum, aranıyordum kısaca. Gözüm kördü canım yandı. Aç ağzını dedim açtı boşluktu güzeldi öpülürdü efsunluydu Neredeydim ? Ağlamış mıdır gözyaşı yanağının en güzel yerinde Nefes alışı mucize ve martılar ... İşte burada dilimi ısırıyorum kendi dilimden şikayetçiyim Tanrım İçinde gül geçen dualar uydurdum Kendi dilim kendi dinini kurmaya kalkıştı yorgundum bilemedim. Ellerim kapı eşiğinde uğurluyorum yiten herşeyi İlk sessizleştiğim gün senin ellerine lanet ettim Sesim yoktu dilim parçalandı hepsi bu Sokağa vardığımda üç kere soluma üç kere sağıma iyiydim. Bir aptal olacak kadar iyi. |
Değil mi