Çürüyen
İçim sıkılıyor
Öyle böyle değil Atasım var kendimi boşluğa. Çürüyen şeyleri sevmekte üstüme yok benim Sofia. İnan insanları Kadınları Erkekleri Çocukları Ve bu dünyayı seviyordum. Anlarsın ya çürüyen şeyleri sevmek zorundaymışım gibi hep Bak şimdi Bu cerahat Al bu neşteri sök içimden Sofia. Uzakta pezevenk ve oruspularıyla kocamış dünya Nasıl da çirkin Nasıl da kötü kötülük sorunu vardır kimisinin Sofia sen ne yaparsan yap İçinde inceden inceye bir irin dürter durur dünyasını İşte bu yüzden Kimilerinin mutsuzluğu kader değil seçimdir Sofia. Geçer gün Dün ve bugün Ve hatta yarın En fazlası üç gün. İçimde vapur seferleri ve martılar benle bir ilgisi yok artık bunların Pezevenkleri ve oruspularıyla raks etsin gün aşırı çirkin dünya. Burası bu kadar nasılsa. Ben iyileşirim nasılsa tutarım ellerinden şiirin uzanıp toprağa yükselip göğe Sığdıramayıp içimi içime ben iyileşirim nasılsa. Sen asıl çürüdükçe çürüyenlere üzül. Sofia Cehennem çiçeğim. Şiirden kadınlar ne arar burada. Burası dünya silkelesen Fahişe silkelemesen Pezevenk burası bu kadar işte. |