Üşüyen Kirpiklerim
İçime iyice bastıran sensizlik
kirpiklerime kadar doldururken seni Nefesinle sıkışan şiirlerle yatırıyorum. A d ı n gezinirken hıçkıran soluğumda. Ellerim titriyor şimdi gecelerde. Sönmeyen yaramın kızgınlığıyla, üşüyorum dudaklarının, Değmediği kirpiklerim. Soluksuz kalıyorum nefesinin yokluğunda. Cehennem sancılarıyla eriyip bitiyorum. Göklerde ki bakışının ışığıyla, Sessizce kıvrılıp şiirlerin kandili altına, Ağır suskunluklar demliyorum. Gözyaşımla delik deşik olan yastığıma. Geceler boyu avucumdaki resmine, Bakıp bakıp öyle uyuyorum. Tenim teninin Hasretine, Sığınırken çiviler serili yatağıma. Gör işte ağır suskunluklar demliyorum. Yokluğunla delik deşik ruhum. Dilimde ismin bin yıllık, Hasretin dinmiyor her gece. Kalemimin ucuyla dokunduk sevdamıza. Islanmaksa aynı yağmurlar altında. Üşüyüp koşamasakta, Yıldızlar altında Sessizce. Dudağının değdiği bardaktan yudumlayamasamda. Uzaktan uzağa, O huzuru buluyorum seninle. sabahlayamasakta Mavilerde, Denk gelemesekte göz göze. hiç bir gece bir sabah, süremesem de kokunu tenime. Unutma en sevgili. Aynı dualar okunacak içimden. Hiç tükenmeyeceksin, Sonsuzca SEN bende... Erhan Çuhadar |