BEGONVİL KOKULU BAHAR HEYBELİADA
leylak kokulu bir geceden düştün ten iklimime
hazan oldun uğramadın baharlarıma menekşeler mor bir aldanış hercai gönlüme sarı bir yaprak oluyorsun hazanlarıma sen aşksın sen begonvil kokulu bahar heybeliada gömütüm bahar gülüşünle kapansın boz serçeler sabahı ürkek bir yaşama uyandırsın kalbinin ateşini söndür kapıyı kilitle git adımı unut unut ortancalarla süslü hoş bahçelerde menzil bir handır gönlüm revaklı avlularda yalnızlığa ululanan bir sanatoryum veremden ölen aşklar için kuş cıvıltıları su şırıltıları binbir çiçek kokuları heybeliadaya bahar geldi işte begonvil kokulu çiçekli sokaklara dolaştım çam kokulu yollarında levant yalnızlığımla kabuğu en sert istiridyenin içinde gizli incim limanlarım nicedir alabora dönüşü yok gemilerin martı çığlıklarıyla vapurlarını peşindeyim ümit tepesine çıktım seyreyledim ruhban hüznümü hüseyin rahmiye uğradım kuyruklu yıldız altında izdivaçlara ben de inanıyordum senin gibi halley kuyruklu yıldızının dünyamızdan geçtiği gece bütün mutsuz aşkların mutluluğa dönüşeceğine kar yağıyor begonvil kokulu sokaklara sen yarım kalan bir aşksın sen begonvil kokulu bahar heybeliada Ömriye KARATAŞ 01.04.2018 |